Johannesburg #3 / Tumi

Ik ben in Johannesburg voor een vijf-weekse stage bij The Centre for the Less Good Idea, een interdisciplinaire werkplaats voor de kunst, opgericht door William Kentridge in de even hippe als ruige wijk Maboneng. Er wordt in het Centre op dit moment gewerkt aan drie verschillende, grote samenwerkingsprojecten die gepresenteerd worden als Season 3, op 11 tot en met 14 april. Ik ben hier samen met mijn studiegenoot Diede om te assisteren, observeren en kennis te maken met het werkveld van de stad.

 

Het is paasweekend. Voor de meeste Zuid-Afrikanen betekent dat een lang weekend vrij, maar hier in het Centre wordt keihard doorgewerkt. Muenia, die spelregie doet bij het project Desert, is een paar dagen op vakantie, en dat betekent dat de studio vier dagen lang in handen is van Tumi.

Tumi is filmmaakster, en ontpopt zich dit weekend als onnavolgbare one-woman filmcrew. Productie, regie, camera, geluid, licht, set-design, ze doet het allemaal (delegeren lijkt niet echt onderdeel van haar vocabulaire te zijn – soms zitten we met z’n vijven toe te kijken hoe Tumi aan lampen en camera’s staat te sjorren). Diede en ik springen bij waar we kunnen, vandaag ook aan de andere kant van de camera, als jackals (jakhalzen).

De dynamiek van de filmset is totaal anders dan die van de repetitieruimte zoals we hem de afgelopen twee weken hebben gezien. Het is een welkome afwisseling, maar het vreet ook energie: veel wachten, veel bouwen, steeds weer een nieuwe spanningsboog voor iedere scène, veel herhalen. De sfeer is goed. De sfeer is altijd goed in deze ruimte, met deze mensen. Soms voelen we ons hier als assistenten overbodig of ongezien, maar als we vandaag na een lange dag de set verlaten is het onder luid applaus. These guys were already in here at ten building up! Graag gedaan, Tumi.